O duchowości waszego pisarza, czyli coś...

Chociaż znów spóźniony i bez nadrobionych zadań, znów tu jestem! Powrócić do pisania zawsze jest fajnie! :) Przysyłam tym razem coś dla tych, którzy naprawdę interesują się moim blogiem. Pomijam nawet celujący ze sprawdzian z angielskiego!

Wczoraj byłem na adoracji - wspaniałe przeżycie! Wyobraźcie sobie, że wszedłem do kościoła. I ujrzałem ołtarz pokryty ciemnością, półmrokiem. Czułem się jak zrzucony w ruiny Nowego Jorku. Ciemno jak nie wiem do czego przyrównać. Trzęsłem się przy tym z zimna, chociaż nie aż tak bardzo. Usiadłem na ławce. Patrzyłem tak dalej. I w pewnym momencie spostrzegłem monstrancję przygotowaną na ołtarzu. I poczułem jakieś wewnętrzne ciepło, które przełamało opór w postaci temperatury odczuwalnej. W dodatku jakby świeciła. Moment potem ktoś zapalił reflektor złotego światła od naszej strony i skierował go na ową rzecz, co jeszcze wzmocniło efekt. Jezus w tej postaci prezentował się wspaniale. 

Miejscem akcji jest znany sądeczanom Kościół Kolejowy. Serio, przeżyłem coś takiego! W końcu jestem od jakiegoś czasu z MAGISu, więc bez zdziwienia...

Oprócz cudu widzialnego (jak niby mam to ująć?!) doświadczonego o 19tej wczoraj, dostałem zlecenie duchowe, które niektórzy chyba rozumieją: "100 na 100 procent". Otóż (dla niewtajemniczonych) jest to 100, bo przez 100 dni (bagatelka!!!!). Na 100%, gdyż z pełnym zaangażowaniem. Ja zadeklarowałem modlitwę raz dziennie, skierowaną na kogoś (ja albo bliźni). Wydawało mi się to trudne, ale teraz - już nie. Choć z drugiej strony nie oszukujmy się - to nie trwa tyle co pstryknięcie palcem na opiewanym wyżej sprawdzianie z Angola. To wymagająca praca długoterminowa!

Mam wrażenie, że to dość jak na notkę w blogu. Nie żal mi tych co nic zupełnie nie zrozumieli, bo to inny, jakby "poziom wtajemniczenia". Nie ma to jak utworzyć sobie filtr przeciwko amatorom...

...co nie?